Ο Υποβολέας - Ε03

Κάποιος να ποτίσει τ'αγάλματα απόψε... Έχει τόση φωτιά εκεί έξω...

Και οι βροχές -το νιώθω- θ' αργήσουνε πολύ να επιστρέψουν....

Άκης Δήμου - ...Και Ιουλιέτα

O Υποβολέας - Ε02

Ευρυδίκη -  Ζαν Ανούιγ

Iceberg! Right ahead!

Αυτή την στιγμή, ακριβώς πριν απο 103 χρόνια, ο Frederick Fleet βλέπει το παγόβουνο ακριβώς μπροστά στην πορεία του Τιτανικού. Έχουν περίπου 37 δευτερόλεπτα για να αντιδράσουν. 2 ώρες και 40 λεπτά αργότερα, ο Τιτανικός χάνεται για πάντα στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού παρασύροντας στον θάνατο 1514 ανθρώπους από τους συνολικούς 2224 επιβάτες. Μόνο 710 καταφέρνουν να σωθούν.

 Το Χρονικό

14 Απριλίου 1912

23:40 Ο Τιτανικός χτυπάει το παγόβουνο, τα νερά αρχίζουν να μπαίνουν μέσα. Ο William Murdock, πρώτος αξιωματικός, κλείνει τις υδατοστεγείς πόρτες. Ο Καπετάνιος Smith φτάνει στην γέφυρα και διατάζει τον Τέταρτο Αξιωματικό Joseph Boxhall να ελέγξει το πλοίο για ζημιά. Eκείνος γυρνάει με τα ευρήματα του, και ο Smith του ζητάει να υπολογίσει την θέση του Τιτανικού. Επίσης ζητάει από τον σχεδιαστή του Τιτανικού Thomas Andrews να επιθεωρήσει την ζημιά.

15 Απριλίου 1912

00:00 Ο Thomas Andrews επιστρέφει και ενημερώνει τον Smith πως σύμφωνα με τις προβλέψεις του, το πλοίο έχει το πολύ δυο ώρες.

00:05 Ο Smith διατάζει να προετοιμαστούν οι σωσίβιες λέμβοι. Ζητάει στους ασυρματιστές να εκπέμψουν "CQD".

00:25 Ο Smith καταλαβαίνει πως το πλοίο δεν έχει ελπίδα και ζητάει να γεμίσουν τις σωσίβιες λέμβους. "Πρώτα γυναίκες και παιδιά". Το Carpathia λαμβάνει το σήμα κινδύνου του Τιτανικού.

00:45 Η πρώτη σωσίβια λέμβος αποχωρεί. Η πρώτη φωτοβολίδα κινδύνου εκτοξεύεται,.

01:15 Το νερό έχει φτάσει ως το όνομα το πλοίου στην πλώρη.

02:05 Καθώς η πλώρη συνεχίζει να βυθίζεται, το νερό έχει φτάσει ως την γέφυρα.

02:10 Το τελευταίο μήνυμα από τον ασύρματο. "Βυθιζόμαστε γρήγορα, δεν μπορούμε να αντέξουμε για πολύ". Η πρύμνη ανυψώνεται αισθητά από το επίπεδο της θάλασσας.

02:17 Το δωμάτιο του ασύρματου δεν έχει πια ρεύμα και οι ασυρματιστές Phillips και Bride εγκαταλείπουν. Φεύγουν οι δυο τελευταίες σωσίβιες λέμβοι.

02:18 Τα πρώτο φουγάρο πέφτει σκοτώνοντας όσους βρισκόταν απο κάτω. Το ηλεκτρικό ρεύμα κόβεται σε όλο το πλοίο, τα φώτα σβήνουν.

02:19 To πλοίο σπάει στα δυο. Η πρύμνη επιπλέει για λίγο.

02:20 Ο Τιτανικός χάνεται στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού μέσα 2 ώρες και 40 λεπτά από την στιγμή της σύγκρουσης με το παγόβουνο.

Μύθοι και Αλήθειες

Πολλά έχουν ακουστεί για τον Τιτανικό, μερικά από τα οποία πολλοί θεωρούν αλήθεια ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι.

Ο Τιτανικός δεν ήταν καλά κατασκευασμένος: Πολλοί λένε πως τα χιλιάδες πριτσίνια με τα οποία είχε φτιαχτεί το πλοίο, δεν ήταν καλής ποιότητας, με αποτέλεσμα όταν χτύπησε το παγόβουνο να φεύγουν μόνα τους. Η πραγματικότητα είναι πως ήταν μια χαρά τα πριτσίνια, τίποτα δεν θα άντεχε την δύναμη που άσκησε το παγόβουνο.

Ο Τιτανικός ήθελε να σπάσει ρεκόρ: Ο πιο συνηθισμένος μύθος είναι πως ο Ismay άσκησε πίεση στον Smith να φτάσει νωρίτερα και γι'αυτό πήγαινε γρήγορα μέσα σε περιοχή με παγόβουνα. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ήταν η συνηθισμένη πρακτική των καπετάνιων της εποχής να τρέχουν γρήγορα σε περιοχές με παγόβουνα. Ο Τιτανικός δεν έφτασε ποτέ την τελική της ταχύτητα και ένας από τους λόγους είναι πως δεν είχαν αρκετά καύσιμα (γινόταν απεργία εκείνες τις μέρες και για να σαλπάρει, πήρε τα καύσιμα από άλλα πλοία, οι επιβάτες των οποίων σάλπαραν με τον Τιτανικό). Όσο για τον Ismay, έχει αποδειχθεί ότι ποτέ δεν τον ενδιέφερε να σπάσει κάποιο ρεκόρ, καθώς φτάνοντας στο λιμάνι της Νέας Υόρκης θα αποτελούσε πιθανόν ενόχληση σε επιβάτες που ήθελαν να πάρουν μετά τρένο, και στην περίπτωση του Τιτανικού, δεν θα υπήρχε χώρος για να αράξει στο λιμάνι. Τέλος, η White Star Lines φημιζόταν για την άνεση των επιβατών και όχι για την ταχύτητα, υπήρχαν πιο γρήγορα πλοία εκείνη την εποχή. 

Ο Δειλός Bruce Ismay: Ο Κακός Ismay που ανάγκασε τον Smith να αναπτύξει ταχύτητα και στο τέλος δείλιασε και μπήκε σε σωσίβια λέμβο. Αυτή ήταν η εικόνα που είχαν οι περισσότεροι στην Αμερική και αυτό βλέπουμε συνήθως στις ταινίες. Η πραγματικότητα είναι πως το μόνο λάθος που έκανε ήταν να επιβιώσει. Ως την στιγμή που μπήκε στην σωσίβια λέμβο, βοηθούσε τις γυναίκες και τα παιδιά να μπουν σε αυτές. Μπήκε σε μια από τις τελευταίες λέμβους την τελευταία στιγμή, όταν κανένας άλλος δεν ήταν τριγύρω. Αν δεν το έκανε, θα ήταν απλά ένα παραπάνω όνομα στα θύματα και μια παραπάνω κενή θέση. Ήταν ο τέλειος αποδιοπομπαίος τράγος και η τέλεια ευκαιρία του μεγαλοεκδότη William Randolph Hearst να καταστρέψει τον εχθρό του, τον Ismay. Και το κατάφερε.


Το τελευταίο τραγούδι της Ορχήστρας: Έχει περάσει η άποψη πως το τελευταίο τραγούδι που έπαιξε η Ορχήστρα ήταν το Nearer my God to Thee. Η πραγματικότητα είναι πως όσοι επιζήσαντες ήταν κοντά στις τελευταίες στιγμές αναφέρουν το "Songe d'Automne"


Αν στην επιφυλακή είχαν κιάλια, θα έβλεπαν νωρίτερα το παγόβουνο: Είναι πραγματικότητα ότι δεν είχαν κιάλια, ήταν κλειδωμένα κάπου και δεν είχαν το κλειδί. Αλλά ακόμα και να είχαν δεν θα άλλαζε τίποτα εκείνη την βραδιά. Τα κιάλια χρησιμοποιούνται αφού παρατηρήσεις ένα εμπόδιο με γυμνό μάτι και η παρατήρηση μόνο με κιάλια αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο. Επίσης την νύχτα είναι ακόμα πιο δύσκολο η παρατήρηση με κιάλια και προτείνεται το γυμνό μάτι.
.

O Υποβολέας - E01

Εγώ σαν Παπάς έχω παντρευτεί όλες τις γυναίκες του κόσμου. Το κακό είναι ότι εγώ θέλω την ψυχή τους κι αυτές μου δίνουν το κορμί τους. Πιστεύουν, από μια παλιά ανάμνηση, ότι ανήκω σε όλες. Με αντιμετωπίζουν σαν φύσει και θέσει πόρνο. Για να το λένε, πάει να πει ότι είναι αλήθεια. Αυτή η βρισιά με εκθέτει και με ταπεινώνει. Είναι μεγάλο μαρτύριο, να είσαι για τον εαυτό σου Άγιος και για τους άλλους πόρνος. Τα ράσα μου δηλώνουν ότι πενθώ. 

Οι ασημένιοι - Γιώργος Μπεκιάρης.

O Υποβολέας

Σύμφωνα με το Wikipedia

Ο υποβολέας είναι ο συντελεστής μιας θεατρικής παράστασης ο οποίος, κατά τη διάρκεια μιας πρόβας ή και της ίδιας της παράστασης, υπενθυμίζει σε ηθοποιό τα λόγια του ρόλου του στο έργο αν αυτός ή αυτή τα ξεχάσει. Επίσης, μπορεί να του θυμίσει να μετακινηθεί επάνω στη σκηνή, στη θέση που έπρεπε να βρίσκεται σύμφωνα με την εκάστοτε σκηνοθεσία του έργου που παίζεται.^[1] Στην όπερα, ο υποβολέας εκφέρει τις πρώτες λέξεις κάθε φράσεως (σιωπηλά ή με πολύ χαμηλή φωνή) «προληπτικά», λίγα δευτερόλεπτα πριν έρθει η σειρά του τραγουδιστή να τις τραγουδήσει.

Η θέση του υποβολέα είναι είτε στο υποβολείο, έναν μικρό ειδικό χώρο κάτω από το εμπρόσθιο μέρος της σκηνής του θεάτρου, μεταξύ κοινού και ηθοποιών, με άνοιγμα μόνο προς την πλευρά των ηθοποιών, έτσι ώστε ο υποβολέας να είναι αθέατος από το κοινό. Εναλλακτικά μπορεί να βρίσκεται στην άκρη της σκηνής, στη λεγόμενη «γωνία του υποβολέα» ή «πλευρά του υποβολέα»^[1]. Στην αγγλοσαξονική θεατρική παράδοση αυτή η πλευρά είναι η δεξιά όπως βλέπουν οι θεατές. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει διευκολύνει το έργο του υποβολέα, με τη χρήση μικρών οθονών που δείχνουν στους ηθοποιούς ή τραγουδιστές τα λόγια, καθώς και κλιματισμού για το κουβούκλιο. Η παραδοσιακή δυσκολία του έργου αυτού φαίνεται από την ιστορία που αφηγείται ο Αμερικανός υποβολέας Φίλιπ Άιζενμπεργκ (Philip Eisenberg) σχετικά με μία παράσταση όπου η Μαρία Κάλλας ήθελε δυνατότερη φωνή από τον υποβολέα. Η Κάλλας προσποιήθηκε μία υπόκλιση ακριβώς μπροστά στο υποβολείο και, χωρίς να το προσέξει το ακροατήριο, είπε στον υποβολέα στα ιταλικά(τη γλώσσα της όπερας): più forte!, δηλαδή «πιο δυνατά».

Σήμερα πλέον, στο επαγγελματικό θέατρο πρόζας δεν χρησιμοποιείται υποβολέας κατά τη διάρκεια των παραστάσεων. Αν προκύψει απόλυτη ανάγκη, το έργο του υποβολέα μπορεί να γίνει, πολύ διακριτικά, από κάποιον άλλο ηθοποιό που βρίσκεται πάνω στη σκηνή.